حرز أبی دجانه کبیر

حرز ابی دجانه چیست؟

حرز ابی دجانه دعای خاصی است که پیامبر (صلی الله علیه و آله) به یکی از اصحاب خود به نام ابی دجانه تعلیم داد. این دعا باعث دفع اذیت و آزار اجنه و پریان می شود.

این حرز با توجه به میزان و حجم متن، به دو نوع قابل تقسیم می باشد. یک قسم حرز ابی دجانه کبیر است و قسم دیگر آن، حرز ابی دجانه صغیر است. بنابراین حرز ابی دجانه دو قسم دارد: حرز ابی دجانه کبیر یا صغیر. البته وصف خواص حرز ابی دجانه کبیر بخاطر زیادتر بودن متن دعای آن به نوعی بیشتر از حرز صغیر می باشد. البته از برخی علما نقل شده است که خواندن نماز شب انسان را از هر گونه اذیت و آزار جنیان مصون و محفوظ می دارد.

حرز ابو دجانه از کیست؟

دعای حرز ابی دجانه از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نقل شده که به امیرالمومنین (علیه السلام) امر فرمود برای ابی دجانه، کتابت کند. دلیل این امر این بود که ابی دجانه از سروصدای اجنه ای که در خانه اش بودند به پیامبر شکوه کرد. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نیز خواست بواسطه این دعا، اجنه ای که در خانه ابی دجانه بودند و وی را اذیت می کردند، از منزل او دور شوند.

داستان حرز ابودجانه

در این بخش به خلاصه ای از قضیه حرز ابی دجانه و معروف شدن آن اشاره مختصری می شود.

ابى دجانه‏ که نامش سماک بن خرشه است روایت کرده است که:

من به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) شکوه کردم از اینکه چون در بستر بخوابم سوتى مانند سوت آسیا و جنجالى چون جنجال مگس عسل بشنوم و پرتویى چون برق ببینم، و سر بردارم و در برابر خود سیاهى بینم که بالا رود به درازى صحن خانه ‏ام و دست بپوستش کشم مانند پوست خارپشت است و به چهره‏ ام مانند شراره آتش افکند. فرمود: این جن خانه تو است اى ابو دجانه. وانگاه دوات و کاغذ خواست و به حضرت على (علیه السلام) فرمود بنویسد. (سپس دعا را گفت)

ابو دجانه می گوید: نامه را گرفتم و تا کردم و به خانه آوردم و زیر سرم نهادم و شب را آسوده خوابیدم. و بیدار نشدم جز از فریاد کسى که می ‏گفت: اى ابودجانه ما را با این کلمات آتش زدى. تو را به حق سرورت که این نامه را از (نزد) ما بردار که ما را بازگشتى به خانه ‏ات و در کنارت و در هر جا این نامه باشد نیست. ابی دجانه می گوید گفتم: آن دعا را بر نمی دارم تا رسول خدا (صلی الله علیه و آله) اجازه دهد.

ابی دجانه ادامه می دهد که از این ناله و شیون و گریه پریان که شنیدم، شبم دراز گذشت و بامداد نماز صبح را با رسول خدا (صلی الله علیه و آله) خواندم. آنگاه هر آنچه آن شب از پریان شنیدم و یا من به آنها گفتم را به ایشان گزارش دادم. آن حضرت فرمود: اى ابی دجانه دست از این قوم بردار؛ چراکه آنان تا روز رستاخیز درد کشند.